Quote:behandel een mens zoals je zelf behandelt zou willen worden.
Hier heb je wel een punt. Echter.... helaas heb ik moeten constateren: velen die ik tegenkom langs het water
willen alleen weten of het de moeite waard is om de volgende keer op jouw stek te zitten.
Diegenen zijn vaak dezelfden, en ze zitten de eerstvolgende keer gewoon op "jouw stek".
"toevallig" hebben ze je auto zien rijden met visspullen en hebben ze je gevolgd, "toevallig"
staan ze bovenaan de dijk met een grote verrekijker waar jij je spullen neerzet en gaat vissen..
Heel "toevallig" zitten ze daar de volgende keer.
Jij alle moeite gedaan de stek op te bouwen, geheim te houden, omrijden naar de stek, af
en toe de auto van de buren lenen om geen argwaan te wekken. Ik heb in 5 jaar niemand gezien op die stek.
En sinds ze me "toevallig" gevolgd hebben, vissen ze "toevallig" op mijn opgebouwde stek.
Terecht ben ik dan argwanend.
Ik zal daarom bij voorkeur niet op een forum een stek weggeven, iemand zal ik wel in een
PB tips geven over een water dat ik "toevallig" ken. Is dat egoïstisch? Noem het zelfbescherming.
Op drie ooit favoriete stekken mag niet meer gevist worden. Bij een boer mag ik niet meer
op het land komen, omdat anderen het nodig vonden het land op te rijden en alles kapot
te maken, waarbij dichte hekken met een betonschaar opengeknipt zijn, hekken open gelaten
zijn en vee ineens de weg opliepen.
Ik ben er niet op aangekeken, maar uit zelfbescherming van zijn eigen spullen, heb ik de
sleutels moeten inleveren, of eigenlijk heb ik het zelf aangeboden want hij durfde het niet te vragen.
Ben ik pessimistisch? Nee. Ik ben optimistisch van aard, maar ben voorzichtig naar de
buitenwereld als het stekken betreft. Mijn maten en de buurmannen die karperen weten ervan,
in geval van nood of die ene mooie vis die op de foto moet.
Wil ik zo behandeld worden? In ieder geval met respect, zoals ik anderen ook behandel.
Er bestaat onder karpervissers die ik ken een soort erecode: verpest de stek niet van een ander.
Ga niet zonder pardon vissen op de stek die zorgvuldig opgebouwd is. De vissers die ik ken
komen bij mij de boilies ophalen die ik gebruik zodat zij op mijn stuk kunnen vissen.
Maw: je wordt op de hoogte gehouden of bellen je op.
Tuurlijk komt het voor dat iemand (onbekende) op je stek zit, maar dan vertel ik uiteraard niet
dat het een stek is dat ik opgebouwd heb.
Quote:MOET HET VOORGEKAUWD WORDEN.
Nog zoiets. Ik heb een witvisachtergrond (kind), vervolgens zeeltvisser (puber), karpervisser (puber-nu).
Vissen heb ik in mijn kindjaren van mijn broer geleerd, maar grotendeels zelf geleerd.
Mijn broer had andere interesses: meiden.
Gaandeweg over voer geleerd, aantrekkingskracht ervan, hot spots leren kennen van snoek, zeelt, en later karper.
Die kennis bouw je op, doe je niet ineens op. Internet doet lijken alsof alles beschikbaar is aan kennis,
maar nee, vissen is een doe sport en internet kan daar niet tegenop.
Quote:MOET HET VOORGEKAUWD WORDEN.
, dus. Soms lijkt het alsof het voorgekauwd moet worden, alles wat op
internet staat is waar. Denken ze. Avontuurlijk zijn, zelf ondervinden, proberen,
heel vaak is dat er niet meer bij. De jeugd in de buurt weet mij gelukkig te wonen,
ik breng ze wat bij qua kennis, maar dan in de praktijk.
In de zomer heb ik vier buurt kinderen in de tuin gehad. Onderlijntjes knopen, dobbertjes uitloden van een hengel,
die zijn kunnen gebruiken voor penvissen. Doen is het toverwoord. En mij bellen als ze er een gevangen hebben.
En trots! Eerst voordoen (uitleg, etc) en daarna zelf doen, dat is het mooiste wat er is hebben ze mij gezegd.
Dus:
Quote:MOET HET VOORGEKAUWD WORDEN.
Ja en nee. Als ze maar
ook zelf kunnen ontdekken.
Vissen is relativeren, en niets is zwart wit. Vissen is ook zelf nadenken, dus ook zelf doen.
Daarom geef ik weleens het antwoord: en wat heb heb je zelf daarvan ondervonden.
Vragen stellen kan iedereen, maar wel eerst zelf proberen en eventueel ondervinden en begrijpen.
