Het is alweer een tijdje geleden wanneer dit verhaal zich afspeelt op een dressuurputje in zwolle.
ik wist die dag totaal niet waar ik ging vissen , totdat mijn telefoon ging.
het was mijn neef rick, die vroeg of ik gezellig een nachtje mee ging vissen.
normaal ben ik niet echt een fan van het water waar het om gaat, maar het moment dat hij zegt '' dan drinken we er een gezellig biertje bij'' besluit ik toch mijn hengels te pakken en naar het water te gaan.
op dat moment is rick al aanwezig en vertelt mij trots dat het lekker loopt.
vol vertrouwen pak ik mijn spullen uit, en positioneer mijn rigs netjes met de voerboot op de plekken waarvan ik denk dat het goed was.
we beginnen gezellig samen met een biertje en praten wat bij van de afgelopen weken.
we hebben niet veel samen gevist, en vertellen elkaar de mooie vissen die we gevangen hebben en laten elkaar geweldige plaatjes zien.
de avond begint rustig, de beetmelders houden zich stil , en na een gezellige avond ouwehoeren besluiten we dan toch maar te gaan slapen.
rond een uur of 1 geeft de beetmelder van rick gehoor.. maar het blijft bij een paar losse stootjes. we roepen wat heen en weer, en doen daarna de ogen weer dicht.
dan om half 5 word ik werkelijk met een schreeuwende run wakker gemaakt en vlieg ik mijn tent uit.
de hengel staat zowat tot het handvat krom in de steun, en zie dat hij nog net niet van de beetmelder word getrokken.
wanneer ik de hengel oppak heb ik niks te vertellen. de vis giert maar door en neemt meters lijn, tot dat er een klap volgt, BAM!! zegt de lijn en alles zit muurvast.
ik besluit het water in te gaan , en op onderzoek uit te gaan wat deze misterieuze run kan zijn.
als ik al zwemmend aankom op de plek waar het zich heeft vast gezwommen begint mij iets te dagen.
de vis heeft zich vast gezwommen in een enorm wierbed en er zit geen beweging in.
ik besluit koppie onder te gaan en een poging te doen de vis los te maken.
tot mijn grote verbazing begint het hele zaakje te bewegen en word mijn lijn met brute kracht van de molen getrokken.
ik probeer uit alle macht de lijn uit het wier te halen, en met succes!
als ik eindelijk een teken van vis aan de oppervlakte zie, krijg ik een enorm monster voor me te zien.
het is een meerval die mij komt begroeten aan de oppervlakte, en besluit het nog niet op te geven.
na ruim een uur vechten verder, besluit de vis het op te geven en glijd met moeite mijn schepnet in.
aangekomen bij de onthaakmat zie ik hoe het haakje zit... nog maar net gehaakt en op het punt om los te schieten. ik besef dat ik veel geluk heb gehad, en ben daarom super blij.
de weegklok geeft 43,5 pond aan, en ik kan mijn geluk niet op.
de centimeter stopt bij 138 cm.
wat begon als een nachtje gezellig vissen met een biertje, liep uit op iets wat ik niet had gedacht.
wederom een prachtige vis die heeft bijgedragen aan een mooi foto boek!
hierbij de foto....
Bewerkt door de gebruiker woensdag 15 februari 2012 20:07:30(UTC)
| Reden: Niet aangegeven
thimon heeft deze afbeelding(en) toegevoegd als bijlage:
