Het Waterschap deelt de zorg van u dat veel dieren en dus ook vissen in deze winterse omstandigheden het soms moeilijk hebben met het overleven. Vaak zien we in deze omstandigheden dat een aantal dieren deze barre omstandigheden niet overleven. Wintersterfte bij vis is een natuurlijk verschijnsel. Gelukkig treden deze omstandigheden meer een uitzondering dan een regelmaat. Het waterschap heeft nauwe contacten met de visstandbeheerders in haar beheergebied. Tot op dit moment zijn bij het Waterschap over de jaren heen geen structurele gevallen van grote vissterfte bekend.

U geeft in de eerste alinea van uw brief een aantal natuurlijke processen aan waardoor een lager zuurstof gehalte in het water kunnen optreden. Van nature hebben heeft de vis een aantal natuurlijke mechanismen om met deze omstandigheden om te gaan. Deze noemt u al in uw mail. Vooral een aantal inheemse poldervissen (Zeelt, Kroeskarper) zijn hier goed op aangepast .
Daarnaast kan de koudbloedige vis zijn metabolisme (stofwisseling) zo verlagen dat ze in een soort slaaptoestand terecht komen. Het zuurstofgebruik is op dat moment ook heel laag.
Soms kan de oorzaak ook zijn dat er voor de vis giftige stoffen/gassen onder het ijs ophopen.

Massale vissterfte treed vaak op in wateren waar voor de huidige weersomstandigheden en inrichting van het watersysteem te veel vis in zit of de samenstelling van de visgemeenschap niet in balans is. Vaak treedt sterfte op wanneer in een water de maximale hoeveelheid vis zit die niet weg kan wanneer er ongunstige omstandigheden optreden. In dit geval heeft de vis niet de mogelijkheid gehad naar dieper water te trekken en is de zuurstof voorraad onvoldoende om een ieder van zuurstof te voorzien. Vaak is de soorten samenstelling ook uit balans er zitten teveel bodemwoelers in. Wanneer vissen actiever worden, gaan ze eten zoeken. Bij bodemwoelers wordt hierbij slib opgewerveld wat ook nog eens veel zuurstof bindt.

Daarnaast zien we sterfte optreden in wateren waar activiteiten op plaatsvinden bv schaatsen. Vis schrikt wakker en wordt actiever waardoor het zuurstof gebruik ook weer toeneemt. Soms schiet de vis in de stres en kan dit dodelijke gevolgen hebben. Dit geeft u zelf ook al aan in uw mail.

Soms is de oorzaak ook moeilijk te herlijden. Bij de sterfte de is opgetreden in de vijver bij het Thorbecke college zijn door het waterschap zuurstof metingen uitgevoerd. Deze metingen gaven geen verontrustende lage zuurstof gehaltes aan. Wat is dan de doodsoorzaak? Stress?

In haar beheerswateren probeert het waterschap de vissterfte zoveel mogelijk te voorkomen door te baggeren, diepe plekken aan te leggen, vispassages aan te leggen en een bij het water passende visgemeenschap te verkrijgen.

De door u voorgestelde maatregelen kunnen in sommige gevallen helpen. Maar brengen ook een aantal risico's mee.


*
Bij het maken van wakken worden vissen door het geproduceerde lawaai en druk uit de rust gehaald. Dit kan ook weer veel dode vis tot gevolg hebben (zie hiervoor).
*
Wanneer vis zich gaat concentreren rond wakken kan hierdoor ook een zuurstof te kort optreden.
*
Vooral in stedelijk gebied komen veel mensen op het ijs, wanneer ijs door wakken of het veranderen van de waterstand onder het ijs onbetrouwbaar wordt is het risico dat er mensen door het ijs gaan. Wanneer dit bij natte voeten blijft is dat nog niet zo erg. Maar er kunnen ook andere dingen gebeuren.

Het Waterschap is zij geen voorstander van de voorgestelde acties omdat de risico's van de te nemen maatregelen op de korter termijn groot zijn en het positieve effect niet vaststaat. De door u genoemde wateren zijn niet in beheer en onderhoud bij het Waterschap. Als kwaliteitbeheerder zullen wij in overleg treden met de beheerder over de functie en de visgemeenschap in de door u genoemde wateren. Door deze meer op elkaar af te stemmen kunnen de door u geschetste problemen in de toekomst misschien voorkomen worden.


Met vriendelijke groet,
Waterschap Groot Salland