ach ja
blanken hoort er ook bij
en we moesten spullen ook opzetten in het donker en in de regen
dus de hengels lagen dr wel snel in zeg maar
gooien plons laten liggen haha

nou ik weet al waardoor het kwam haha
ik wou onder de eigen kant vissen maar ivm de bomen moest ik dus vanaf me tent ingooien een best eind.
het was dus donker en heb waarschijnlijk over een overhangende tak gegooid
dus vandaar 3 keer een run zeg maar
had hem dr voor het slapen uit gehaald en heb hem recht vooruit gegooid een meter of 5 uit de kant ofzo. toen was het voor de rest stil.
tsja domme fout van me maar goed
gisteren moest alles snel snel gebeuren

neehhh, ga zo ff kijken en als er plek aan de overkant is loop ik dat stuk wel.
Weet ik iig cker dat de vis daar te vinden is.
Is nog iedere x zo geweest.
Ene kant van 't water races, andere kant van 't water (karper) vangen.
Maar ik ben niet de enige die dat weet

Soms lijkt het vissen net op een rijles. Ja ja, dat papiertje moet nog ff w88 bij mij. Gelukkig mag ik wel vissen, op mijn manier. Vaak is de frustrator in mezelf te vinden en is het me ongeduld dat parten speelt. Om een voorbeeld te geven van een rijles, ondertussen al wat jaartjes geleden:

Een typische rijles.

Het wordt weer koud. Dus dikke jas aan en buiten wachten op de lesauto. Die komt een ½ meter van de stoeprand tot stilstand en rijd ietwat onnodig achteruit, een poging tot herstel in de kiem smorend omdat er bijna niks met het stuur wordt gedaan. Ik moest even terugdenken aan mijn eerste rijlessen. Alweer een jaar of 2 geleden begonnen en nog steeds bezig om zaken in de kiem te smoren. Dus me dikke bek hierover dichthoudend, laat ik de leerling uitstappen en neemt deze leerling plaats achter het stuur. Alles ff goed zetten, lichtjes aan, handrem eraf, starten, versnellen en karren maar.
De Meentgoorn, daar moeten we heen. Daar woont degene die net les heeft gehad en achterin is gestapt. Ok, geen probleem. Winkelcentrum Marsdijk. Ja, die weet ik wel te vinden en rij prompt de verkeerde kant op. Maar wel vrij soepel in de versnellingen, dus dat is dan weer mooi meegenomen. Met een kleine omweg beland ik dan uiteindelijk toch op de plek van bestemming en heb ik de auto voor me alleen. Ownee, er zit een instructeur naast me, das af en toe wel lastig, want ik moet met regelmaat om me snelheid denken. Ik kijk het liefst alleen naar de weg voor me en pas me snelheid vaak aan op wat ik vind dat wel moet kunnen, i.p.v. wat men heeft uitgevogeld bij de overheid en vandaar heeft vertaalt naar borden en belijningen op en langs de weg.
Ik les in een BMW 1 serie, een vrij nieuwe. Dat in combinatie met mijn door handgebaren ondersteunde conversaties -heerlijk, praten tijdens het rijden- met de medepassagier, leid nog wel eens tot het onverwachts reageren van ruitenwissers, knipperlichten, sproeiers e.d. Echt werkelijk de hele auto vol met knopjes en hendeltjes.
Zo halverwege de les maak ik een compliment naar mezelf over het goede schakelwerk en prompt de eerstvolgende keer dat er vanuit de 1 geschakeld moet worden sta ik stil…GRRRRRRRRRRRRRRRRR. De auto heeft de naam Gerda gekregen van de instructeur en hij vertelt me dat ik lief voor haar moet zijn, dan doet ze dat ook niet. Ik noem haar Berta en vraag aan de instructeur of ze wel gemolken is vanochtend.
Dan gaat het weer een tijdje prima, maar weer gebeurd het dat de auto afslaat. Natuurlijk net op het moment dat ik heel zelfverzekerd weg wil rijden en er een mooie dame op de fiets langsrijd die nog even achterom kijkt… omdat Berta weer es moeilijk doet. Ik moet weer lief zijn van de instructeur, maar dat gaat nu niet. Ik scheld haar de huid vol en trap haar es goed op de staart. Wel eens een vliegende koe gezien? Na een poosje besluit ik dat er een middenweg moet zijn en bied Berta mijn verontschuldigingen aan. Vanaf dan blijft alles gelukkig goed gaan en we staan uiteindelijk stil voor het huis van een andere leerling.
Wat blijkt: Berta lijkt wel wat op mij; heeft ook een plaat in de kop. Die plaat past op een andere plaat in haar kont. En de enige manier om die platen goed te laten passen is… rustig aan doen, zo instrueert de instructeur me. Ik geef me voet maar de schuld…die trapt zo vaak tegen alles.

Met lerende groeten,

Sjors.

Humeur van vandaag:
Kl*te, vandaag precies een jaar geleden overleed mijn vader, de man die mij vissen leerde

Succes mark!

ja, das niet zo leuk nee... ik wens je veel sterkte.....

Sterkte op deze K-U-T dag Mark..

Sterkte kerel!

hoop ik ook mee op een visje voor je!!!

vandaag lekker weekend, helaas zonder vissenmonkey mja lekker naar bels, naar me broer eens kijken hoe hij het daar maakt en stiekem eens kijken bij een aantal wateren=p~ miss zie ik wat nieuwe mogelijkheden voor volgend jaar.