net terug van een 5daagse Frankrijk. Het was goed kapotgaan.
De loden hitte vanaf 's morgens vroeg heeft er goed in gehakt, maar toch een zeer leerrijke sessie gehad!
Het was een sessie die we al een tijdlang aan het voorbereiden waren en zondag was het eindelijk zover.
Mijn maat kon pas maandag, dus ik ging alvast een nachtje gaan doen en de streek gaan verkennen.
Ik wist alvast op welke stek ik een eerste nachtje ging doorbrengen, maar de bedoeling van de volgende dagen is om te gaan kanaalhoppen.
De eerste dag bestond dus vooral uit rondrijden, wandelen, stekken scouten en potentiëel goede stekken aanvoeren.
Zo gezegd zo gedaan, en enkele uren later had ik 2 prachtstekken aangevoerd en zette ik mezelf ergens anders.
Er was wel wat activiteit op het water. Af en toe kon ik karper ziend raaien in het wier.
Al stalkend rond mijn stek probeer ik er nog eentje te verschalken, maar zonder resultaat.
Ik ben na het avondeten buiten wat aan het lezen als ik plots een piepje krijg. Interessant... we blijven alert.
5 min later krijg ik dan ook een effectieve aanbeet. De vis weet de kruidbank te bereiken en zwemt zich vast.
Na enkele minuten proberen krijg ik deze er gelukkig uit en nog wat later schep ik om 21u30 al de eerste vis van de sessie.
Wat een start, het eerste nachtje gaat alvast goed in.
Zeer tevreden ga ik rond 00;00u slapen, maar ik lig nog geen 10 min in mijn bed of ik krijg weer een piepje.
Net zoals de vorige keer leek dit een waarschuwing, want opnieuw krijg ik een run!
Deze keer lukt het de vis niet om het wier te bereiken, maar in de vaargeul laat hij zich des te meer eens goed gaan.
Ook deze gaat in het net en is direct al een flink pak groter! Wat een zalige kanaalbonker.
Terwijl ik mijn hengel opnieuw aan het optuigen ben krijg ik een volle fluiter. OOk deze hangt!
Helaas lost de vis kort in de dril.
Om 4u30 krijg ik nog een 4de aanbeet. Eenmaal in het net zie ik dat het terug een schoon beschubde spiegel is.
Deze gaat even in de zak en 's morgens vroeg komt m'n maat toe en mag hij direct wat foto's maken.
Vol enthousiasme vertel ik over de productieve eerste nacht en de zin om er goed in te harken stijgt met de minuut.
Ik had hem per sms op de hoogte gehouden van de vangsten, dus hij stond te popelen de lijnen nat te maken.
Echter moest er eerst gewerkt worden : 2 stekken werden opnieuw aangevoerd en we hebben nog een tijd rondgereden in de streek om wat nieuwe stukken kanaal te leren kennen.
Omdat ik 4 runs heb gehad, besluiten we terug dezelfde stek te doen.
Vol ongeduld wachten we op de eerste aanbeet, maar deze blijft uit... We wachten tot na 1u en gaan dan maar slapen.
Het duurt tot 8u 's morgens tot ik een tuutje krijg. Niets aan de hand dus ik blijf liggen.
Een kwartier later terug een tuutje. Ik ga even kijken... De waker staat vrij strak tegen de hengel en de draad staat op spanning. Toch maar even ophalen.
Ik blijk vast te hangen in het wier... tot ik iets voel tegentrekken. Karper!
Wat later schep ik een berg wier, met daarin opnieuw een wondermooie spiegel!
1 vis is niet slecht, maar toch is het wat anticlimax na die eerste nacht.
Be besluiten opnieuw 2 stekken aan te voeren en overdag nog te gaan touren en stalken.
Beiden lijken met deze hitte niet uit te houden : tijdens een stalksessie in een bebost stuk zijn we compleet opgegeten door de muggen en op de andere plaats sterven we van de warmte.
Dan laar naar de winkel en de volgende stek opzoeken.
Ook hier ruikt het naar karper en kunnen we er redelijk wat spotten.
De rigs secuur droppen lijkt niet simpel met al het wier, maar we hebben er goede hoop in.
Ergens in de vroege uurtjes krijgt Thibault een trage aanbeet. Ik ben in dromenland en merk er niet veel van.
s' Morgens weet hij me te vertellen dat hij een kleine schub gelost heeft voor het net. Balen, want het ging z'n eerste vis zijn.
We krabben eens in ons haar, want de stek zag er echt wel carpy uit en de vis liet zich duidelijk zien.
We gaan opnieuw wat gaan stalken, helaas terug zonder resultaat en besluiten opnieuw de eerste stek te gaan bevissen, daar er toch altijd iets uitkomt daar.
Om een lang verhaal kort te maken : buiten een kroeskarper wordt het terug een dikke vette blank
We hebben nu 1 vis op 3 nachten met 2, dit moet echt beter. D warmte speelt ons parten en we bespreken uitvoerig ons battle plan.
Na alles goed af te wegen hebben we iets van fuck it : we zitten op iets meer dan een uur van een streek die we goed kennen en gaan lekker daar nog de laatste 24u doorbrengen ! Zo gezegd zo gedaan en om 9u30 zijn we al ter plaatse. Wel lastig al dat verkassen !
Na een uur vissen krijgt thibault een aanbeet ,maar deze zwemt zich vast.
Eindelijk komen onze opblaasbanden (2,5€ in de action) van pas en hij gaat de vis achterna. Helaas keert hij met een kale rig terug...
Na nog een tweetal uur besluiten we vis te gaan zoeken ipv bij de pakken te blijven zitten.
Opnieuw wandelen we kilometers onder de zon langs verschillende waters, gewapend met rugzak, matje, net en de scopes van mijn maat.
We slagen er in op 2 waters vis te spotten, maar kunnen deze niet tot een instant aanbeet verleiden.
Eerst een goeie Burger King maaltijd en dan laatste nachtstek van de sessie opzoeken.
We besluiten op een meertje te overnachten. Er zit nog 1 visser dus niet veel lijnen te water. Anders heerste er een redelijke hengeldruk.
We genieten van de laatste avond, maar gaan zonder aanbeet in de tent gaan liggen.
Ik ben nog wat aan het lezen als ik plots een run krijg. Nice! Ik heb hier al 2 nachtjes gedaan en beiden geblankt.
De hengel gaat krom en de slip begint te tikken. Ik voel dat het een dikke is... En dan niets meer. AAARG !!!!
Echt zwaar balen, eerste run op dit water verspelen, wetende dat er ferme bakken zwemmen.
Om 2u krijg ik echter revanche ! Ik voel dat het iets minder is dan ervoor, maar toch opgelucht eens de vis geschept is.
Het blijkt een lange torpedoschub! Eerste vis op dit water.
Ondertussen is het de 4de nacht dat m'n collega blankt en de ochtend heeft geen soelaas gebracht.
We kramen gans ons boeltje op en laten nog elk 2 hengels liggen.
Net voor ook deze worden opgeborgen krijgt hij eindelijk de verlossende run.
Op letterlijk 10 min van het einde van de sessie mag hij nog poseren met deze graskarper.
Het was een harde sessie onder moeilijke omstandigheden, maar we hebben er veel uit geleerd.
We komen hier zeker terug!
