Vorig jaar werd ik al uitgenodigd om mee te gaan vissen in Frankrijk.
Maar gezien mijn financiële toestand daar niet echt serieus werk van gemaakt. (Had qua kosten een veel hogere inschatting gemaakt)
Dit voorjaar werd ik weer uitgenodigd en heb toen maar toegehapt.
We zouden eind April begin Mei een weekje gaan vissen ergens in Noord Frankrijk.
Na het een paar maal een dag te hebben uitgesteld wegens het slechte weer was het dan Donderdag 28-4 zover.
Na alles in de auto en aanhanger (tje) te hebben gepakt en een groot deel nog op de aanhanger ging het richting Frankrijk.
En wat ik eigenlijk niet had verwacht kwamen we ook nog zonder mankementen aan.
Na eerst onze vergunning te hebben gekocht ( we gingen vissen in openbaar water) ging het richting kanaal.
En daar ging het toch even fout. Op 1 van de boeren weggetjes schoot een sjorband los en sleepten onze hengels een honderdtal meters over de grond.
Natuurlijk weer mijn hengels. Gelukkig bleef de schade beperkt tot een 3 tal modderige en licht beschadigde foedralen. Had erger gekund.
Hengels weer vastgezet en geteld en we dachten dat we ze allemaal hadden. Op de stek aangekomen merkte Bert dat er 1 van zijn hengels miste.(zijn pen hengel)
Nog weer een rondje gereden maar geen hengel meer gevonden. Dat was een minder goede start.
Alles dus opgesteld en voorgevoegd. Hengels in het water en ging ik eten koken. (Wil ik het verder niet over hebben maar de rest van de week heeft Bert gekookt)
Al snel bleek dat de vissen daar niet echt gewend waren aan boilies want we zagen ze wel springen maar ze beten niet.
Dus de eerste dagen bleef het rustig op en in het water, zelfs het springen hield op.
Op Dinsdagavond dacht ik beweging te zien bij een paar struiken ongeveer 150 meter bij ons vandaan en aan de zijde waar ik viste.
Ik zij tegen Bert daar leg ik morgen mijn aas neer en ben daar gaan voeren.
De volgende morgen tegen half zeven was ik wakker en meteen de hengel verlegd.
Na het inwerpen en terug lopen naar mijn rodpot begint het water waar ik mijn rigje had neer gegooid te kolken en zie ik veel vissen spartelen, kan echter op die afstand niet zien wat het zijn.
Gekeken met verrekijkers en kwamen al snel tot de conclusie dat het Karpers waren en dat, na een aantal nachten met nachtvorst en overdag temperaturen die amper boven de tien graden uitkwam, ze aan het paaien waren.
Hoe verder de dag vorderde hoe meer vissen we zagen die in de paai waren en daar zaten pracht exemplaren tussen.
Nu hadden we eindelijk mooi weer en kregen we deze pech weer.
We hadden ons er al bij neer gelegd dat het niets meer zou worden tot plots Berts pieper afging en hij aan het draaien mocht.
De aanbeet was op een 2 Lb stok en de hengel veranderde meteen in een boog. Prachtig om te zien hoever een hengel kan doorbuigen van topje tot onder de molen.
Gelukkig hoort Bert tot de wat je noemt zwaardere klasse, zowel wat gewicht als vis ervaring en na een leuk gevecht mocht hij een spiegel van net geen 30 pond landen.
Voor mij kwam er jammer genoeg niet zo'n momenten ook voor Bert bleef het hierbij.
voor mij een ervaring om snel te vergeten maar toch ook weer het gevoel van meer.
Bewerkt door de gebruiker zondag 8 mei 2016 21:34:26(UTC)
| Reden: v
