De laatste dagen toch enkele keren aan het water gezeten
Laten we beginnen bij woensdag :
Na het werk bleef de zon schijnen dus snel om de hengels voor een korte sessie.
Ik besluit een grote vijver de bevissen, waar geen bakken zwemmen, maar de kans wel hoog is dat je iets prikt.
Redelijk wat activiteit aan de oppervlakte, maar de hengels blijven 2 uur stil.
Iets voor het opkuisen dan toch een stevige run.
De dril verloopt zonder problemen en ik kan een ghost-schub landen.(niet zo duidelijk op de foto, had beter de rug getrokken)
Deze weegt een 14-tal pond, mede doordat ze gevuld is met kuit.
Toch één van de grotere exemplaren die ik er heb gevangen dus we klagen niet.
Vrijdag op het werk was het de uren aftellen tot ik kon vertrekken.
Ik rij pas sinds maandag terug met de auto (achillespees-operatie) en heb 2 maand geen nachtjes meer kunnen meepikken en de moeilijker bereikbare waters/stekken links moeten laten liggen.
Het spreekt vanzelf dat ik er de volle goesting in had.
We rijden het beoogde kanaal af op zoek naar een stek, het blijkt echter zeer druk dus we rijden door naar de nabijgelegen rivier.
Daar staan ook hier en daar wat tenten, maar is er meer stekmogelijkheid en algauw vinden we een geschikte plaats.
Alles ligt goed, we zien activiteit, maar de beetmelders blijven stil.
Ook tijdens de nacht krijgen we (tegen onze verwachtingen in) geen aanbeet.
Een blankje dus.
Op de terugweg doe ik een omweg via het thuiswater.
Ik ze direct auto's staan, maar dit had ik wel verwacht. Na een toertje te doen zie ik echter de mogelijkheid om de oever te bevissen die ik op deze periode het productiefst acht.
Ik besluit dus niet te gaan feesten die avond, maar een spontaan (en eigenlijk langverwacht)nachtje te doen op m'n favoriete plas.
De anderen zitten er al van gisteren en hebben nog niets gevangen.
Ik zie vis draaien op de stek en hou me van de domme, terwijl ik rustig de hengels prepareer.
Ook hier blijft het eveneens stil tot een uur of 12 's avonds. Enkele tuutjes verraden nabijheid van vis.
Het is pas rond 4u dat ik de verlossende run krijg.
De vis vecht niet zo hard, maar dat heb je wel vlak voor de paai.
Bij het scheppen (en vooral uit het water tillen) merk ik direct dat het een bak is.
Even in de bewaarzak en bij het krieken van de dag een andere visser vragen om foto's te trekken.
Met deze dikke 40'er is de sessie dubbel en dik geslaagd!
