Vandaag een dag weggeweest op een water waar het dit jaar redelijk goed loopt.
Vorige week heb ik een extra dagje stage gedraaid, dus vandaar dat ik deze week een extra dag vrij ben. Ik kreeg de vrijdag vrij en dat kwam goed uit want zo kon ik mijn weekend vissend beginnen. Net als de vorige keer besloot ik de woensdag en donderdag voor te voeren, ik voerde de rietkraag wederom aan en besloot daar 1 hengel op te leggen.
De dagen vlogen voorbij en voordat ik het wist was het vrijdag en stond ik aan het water, het regende en het waaide vrij hard, niet de ideale omstandigheden om je spullen op te zetten. Eerst maar de shelter opgezet en alles eronder gelegd. Daarna de rigs beaasd en uitgevaren, een hengel ging voor de rietkraag die ik 2 dagen aan had gevoerd. De andere ging in het midden van de kom, ik had dit jaar nog maar 1 vis gevangen in het midden van de kom en de rest allemaal tegen de rietkraag. Het vertrouwen in de hengel die tegen de rietkraag aanlag was dus stukken groter als de hengel die in het midden van de kom lag.
De hengels lagen rond 09:30 in en de eerste bak koffie werd ingeschonken. Ik zat lekker droog onder me shelter over het water te kijken. Een half uurtje later klaarde het wat op en werd het droog, de wind nam ook wat af. Ik had volgende week een aantal toetsten dus had ik een boek mee genomen om wat uit te leren. Het vak Engels stond vandaag op het programma, ik had er totaal geen zin in maar ik moest er toch echt aan geloven. Zo gezegd zo gedaan binnen enkele minuten zat ik met mijn neus in de boeken.
Leren en vissen, een mooie combinatie!
Het studeren wil niet echt lukken en na een half uur leg ik het boek weg, ik heb tenslotte nog een hele dag om te leren. De uren daarna verstrijken en de hengels liggen nog steeds hetzelfde als dat ik ze vanochtend neer heb gelegd. Een kwartier later begint het weer wat harder te waaien en het water kabbelt tegen de kant. Als er een rukwind op speelt krijg ik een aantal piepen op mij linker hengel die in het midden van de kom ligt. Ik denk dat het de wind is maar als ik naar de top kijk buigt die precies de andere kant in als dat het waait. Enkele seconden later veranderen de piepen in een harde fluiter!
Ik pak de hengel op en sla zachtjes aan, de vis komt mijn kant in gezwommen en enkele seconden denk ik dat de vis zich los heeft weten te zwemmen. Ik blijf draaien en voel weer contact aan de andere kant van de lijn, de vis vecht niet hard en ik denk dat ik een kleine karper gehaakt heb. Als de vis boven komt is hij toch groter als dat ik dacht, wat meteen opvalt is dat de vis erg mooi gekleurd is! Ik pak mijn net en de vis ligt schep klaar, de eerste poging mislukt. Gelukkig krijg ik nog een tweede kans maar die verloopt ook niet zoals gedacht, het net zit wat gedraaid en ook poging twee mislukt! Ik kan mezelf wel voor me kop slaan hoe ik hier sta te klote, de derde keer lukt het uiteindelijk wel en kan ik een mooie schub scheppen. Als hij op de kant ligt is hij nog mooier als dat ik dacht, puntgaaf en schitterend gekleurd!
Wat een goudklompje!
Na even kort geposeerd te hebben geef ik de vis zijn vrijheid terug, wat een prachtvis zeg!
Ik controleer even de rig, de haak is nog scherp en de rig ziet er verder ook nog goed uit. Ik vaar hem terug naar ongeveer de zelfde plek als waar hij eerst lag, ik gooi nog wat bollen bij en ga terug zitten op mijn stretcher. Onder het genot van een bakkie koffie kijk in de foto´s terug, ik ben een tevreden mens! Ik pak mijn boek er maar weer eens bij, maar de concentratie is weer ver te zoeken. Dus na korte tijd berg ik het boek maar weer op. Een half uurtje later, rond de klok van 2 krijg ik een korter oploper op de hengel die midden in de kom ligt! Ik pak de hengel op en de vis voelt beter aan als de vorige. Mijn top buigt direct diep door naar het water oppervlakte, ik besluit de slip wat losser te zetten en binnen enkele seconden heeft de vis meters lijn genomen. Brrr nu begint het toch echt te kriebelen, de vis laat me alle hoeken van de kom zien. Na 20 minuten krijg ik wat meer grip op de vis en krijg ik hem beetje bij beetje naar de kant! 5 minuten later doorbreekt de schim het wateroppervlakte, wat een beest! De adrenaline giert door me lichaam en ik sta te trillen, deze mag ik echt niet verspelen! 5 minuten later ligt de vis schep klaar ik steek het net onder een dikke schub!
Ik zak de vis voor een korte tijd en met trillende handen toets ik het nummer van mijn pa in, hij heeft tijd om foto´s te maken en binnen een kwartier staat hij aan de vijver. Samen leggen we de brute schub op de gevoelige plaat, ik ben in de wolken!
Yeah!
Wat een bruut afgebouwde najaarschub!
Dan is het tijd om deze machtige vis terug te zetten, hij heeft even tijd nodig om op adem te komen. En dan zwemt hij weg, wat een mooi moment!
Ik vaar de hengel terug en daarna bekijk ik de foto´s, ik besef dat ik net een van de mooiere schubs van me leven heb gevangen en dat zo dicht bij huis! Ik geniet met volle teugen van het moment!
Ik besluit niet meer te gaan leren voor Engels, maar een ding heb ik wel geleerd:
The best way to study is behind the rots!
De tijd vliegt voorbij en het is tijd om op te ruimen, ik krijg geen aanbeet meer. De aangevoerde stek heeft zijn werk niet gedaan en ik denk dat de vissen naar het diepere gedeelte van het water zijn getrokken (de kom)
Nu ik dit schrijf zit ik thuis achter mijn computer, ik heb voor me eigen alles weer op een rijtje gezet en de foto’s nog is goed terug bekekenen. Kortom wat kan ik terug kijken op een prachtige sessie!
